Moderne dans is in de 20e eeuw ontstaan als tegenreactie op het ‘academische ballet’. Men probeerde vaker en vaker de eigen dansideeën uit te voeren en brak los van de opgelegde regels en strikte danspassen.

Het accent ligt bij moderne dans, naast techniek, vooral op emotie en inleving. Choreografieën worden opgebouwd rond een verhaal of een gevoel en zijn bedoeld om het publiek kippenvel te bezorgen. Bovendien is een moderne danser niet vies van de grond: vele sprongen worden verbonden door middel van elegante rol- en glijbewegingen. Een grondopwarming ontbreekt dan ook niet in deze les.